prądu elektrycznego
Encyklopedia PWN
erozja elektryczna, elektroerozja,
erozja materiału w wyniku przepływu prądu elektr. lub wyładowań elektr. między elektrodami w płynnych dielektrykach;
warstwa materiału elektroizolacyjnego rozdzielająca elementy urządzeń elektr. przewodzące prąd elektr.;
układ elektr. o charakterystycznej konfiguracji połączeń elementów elektr. (rezystorów, kondensatorów, cewek, prostowników i in.), zwykle w postaci zamkniętego czworoboku, którego jedna przekątna wyznacza punkty zasilania m.e., a druga — punkty odbioru wielkości elektr. (np.: napięcia elektr., natężenia prądu);
szczególne układy ładunków i prądów elektr., używane przy analizie pola elektromagnetycznego w dużych odległościach od źródeł i opisie oddziaływania źródeł z polem zewnętrznym.
stowarzyszenie, którego celem jest propagowanie wiedzy o możliwościach rozwoju i zasadach funkcjonowania przemysłu elektroenerg. (problemy wytwarzania prądu elektr., przesyłu, dystrybucji i obrotu energią elektr. na świecie);
konfiguracja połączeń elementów obwodu elektr. (podzespołów, przyrządów, urządzeń);
